Molier jest tak wielki, że za każdym razem, kiedy go czytać od nowa, nowe się przeżywa zdumienie. Twórca to wyjątkowy; sztuki jego graniczą z tragedią, wstrząsają. (…) Zwłaszcza „Skąpiec” przedstawiając, jak jedna przywara niszczy wszelkie przywiązanie łączące ojca i syna, ma wielkość niezwykłą i jest w najwyższym stopniu tragiczny. [J.P. Eckermann, Rozmowy z Goethem, [w:] J.W. Goethe, Dzieła wybrane, t. 4, Warszawa 1954, s. 472.]
Komizm w Skąpcu przejawia się na trzech płaszczyznach. Występuje tutaj komizm postaci, słowny i sytuacyjny. Niemniej jednak jest to przede wszystkim komedia charakterów, która opiera się na kreacji pewnego typu ludzkiego, a akcja i intryga stanowią jedynie tło dla ukazania w pełnej krasie głównego bohatera, Harpagona.
https://poezja.org/wz/interpretacja/3693/Komizm_w_Skapcu