Kategoria: Podstawówka

https://create.kahoot.it/share/test-wiedzy-z-orient-express/e6facec8-5b2f-461b-bfb5-e4ff10358ae4

Przypomnijcie sobie, co właściwie wiecie o Powstaniu Listopadowym?

Proszę zabawić się w detektywa i spróbować opisać pułkownika na podstawie dostępnych danych – na podstawie wiersza.

Rota – Od połowy XVII wieku najmniejszy pododdział wojsk liczący 6. żołnierzy. Obecnie w języku rosyjskim rota oznacza kompanię czyli 60-110 osób, w tym znaczeniu używana też była w języku polskim w XIX wieku.

Kulbaczyć – siodłać konia.

Kordelas (wł. cortelas) – rodzaj długiego noża, broń o głowni jednosiecznej, prostej lub zakrzywionej, od XV wieku używana przez piechotę, później najczęściej stosowana jako myśliwska.

Stefan Czarniecki herbu Łodzia – polski dowódca wojskowy, hetman koronny.

Kim był przedstawiony w wierszu pułkownik?

Lecz ten wódz, choć w żołnierskiéj odzieży,
Jakie piękne dziewicze ma lica?
Jaką pierś? — Ach, to była dziewica,
To Litwinka, dziewica–bohater,
Wódz Powstańców — Emilija Plater!

Zapisz w zeszycie trzy pytania do treści filmu – pytania z biografii Emilii Plater.

Ojciec kryminałów Edgar Allan Poe
Wydane w 1841 r. „Zabójstwa przy Rue Morgue” (The Murders in the Rue Morgue) było pierwszym opowiadaniem detektywistycznym. W nim właśnie Poe po raz pierwszy zaprezentował słynną „metodę dedukcji”, wykorzystaną później przez wielu twórców literatury kryminalnej z Arthurem Conanem Doyle’m na czele. W powieści tej bohater – detektyw wypowiada znamienne słowa: „Śledztwo będzie dla nas rozrywką”. Zdanie to można uznać za najkrótszą definicję powieści detektywistycznej.

Pododmiany powieści kryminalnej:
pododmiana sensacyjno-awanturnicza,
pododmiana detektywistyczna, 
czarny kryminał amerykański,
pododmiana milicyjna.

Powieść kryminalna – detektywistyczna – cechy:
bohater:
świat przedstawiony: otwarty / zamknięty?
zbrodnia:
fabuła:
zwroty akcji:
do czego zachęca czytelnika? Czy to się udało Agacie Christie?

Jak do tego doszło – nie wiem… Co autor miał na myśli?

• Oglądając spektakl warto przykuć uwagę na montaż.
• Obraz zawiera ostre i wyraźne kontury.
• Obraz ma zimne biało czarne kolory.
• Na moją uwagę zasługuje odegranie roli Aliny
• Obraz posiada wiele kolorów
• Na kijach oplecionymi kwiatami zostali przywiązani ludzie zamierzali ich spalić.
• Łoże na dwie osoby
• Obraz budzi we mnie smutek dla nieszczęśników.
• Zanim mógł przejść przez zawiasy drzwi, Alina puściła jego rękę.
• Dziewczyny rozpoczęły pogoń za malinami.
• Możemy zaobserwować efekty baśniowe, między innymi magiczne ruchy ręką Skierki.
• To spektakl o kobiecie, która (…) wpadła w kółko i zabijała…
• Śmierć Balladyny była dla mnie drewniana.

Dowiesz się z tej lekcji: po co cytować? co cytować? jak cytować? s.181

Pojawienie się cytatu musi mieć swoje uzasadnienie, a przytaczane słowa powinny zostać umiejętnie wplecione w odpowiedni fragment naszej wypowiedzi.

Najłatwiejszy sposób wprowadzenia cytatu: zapowiedź, dwukropek i cytat. Przykład:

Na stronie internetowej znalazłem zdanie Alberta Einsteina na temat wyobraźni: „Wyobraźnia jest ważniejsza niż wiedza, bo choć wiedza wskazuje na to co jest, wyobraźnia wskazuje na to, co będzie”.

Zapowiedzi cytatów:
●Opinię tę potwierdzają słowa bohatera: „cytat”
●Chciałbym odwołać się do słów głównej bohaterki: „cytat”
●W tym miejscu narzucają się znane słowa: „cytat”
●Oto przykład takiej wypowiedzi: „cytat”
●W utworze tym znalazłem fragment: „cytat”
●Przytoczę słynne słowa bohatera: „cytat”
●Pozwolę sobie zobrazować tę myśl cytatem: „cytat”
●Duże wrażenie zrobiły na mnie słowa: „cytat”

W rozprawkach cytaty występują jako argumenty!
●Oto słowa które potwierdzają moją tezę: „cytat”
●Te słowa uważam za szczególnie mądre: „cytat”
●Swoją tezę chcę potwierdzić słowami z utworu: „cytat”
●Moją tezę poprzeć mogą słowa samego autora: „cytat”
●Niech te słowa będą argumentem: „cytat”

Uwaga! Cytat nie jest dogmatem – można się nie zgadzać!
●Przytoczę słowa, z którymi nie mogę się zgodzić: „cytat”
●Bohater, który mówi: „cytat” sam wydaje o sobie opinię.
●Ten pogląd: „cytat” stanowczo mi nie odpowiada.
●Mam inne zdanie. Słowa: „cytat” nie przekonują mnie.
●Przypomnę, co mówił autor: „cytat” Nie zgadzam się z nim.

Oczywiście, nie zawsze chce się przytaczać całą wypowiedź jakiegoś bohatera czy autora. Wtedy należy skorzystać z charakterystycznego znaku interpunkcyjnego, jakim jest wielokropek w nawiasie, czyli: (…). Oznacza on, że w tym miejscu były jeszcze jakieś słowa, ale zostały pominięte.

Bolesław Prus stwierdził kiedyś : „Bywają wielkie zbrodnie na świecie, ale (…) największą jest zabić miłość.”

Jeśli nie znasz dokładnie cytowanej wypowiedzi, najlepiej po przytoczonej wypowiedzi dopisać w nawiasie (cytuję z pamięci). To informacja, że znasz cytat, ale może on różnić się od oryginału.