bookmark_borderPrzemówienie

Środki retoryczne – slajd 9, podręcznik, s. 287-288:

  • pytanie retoryczne,
  • wykrzyknienie,
  • powtórzenie wyrazowe i składniowe (powtórzenie sposobu zbudowania zdania),
  • wyliczenie,
  • słownictwo nacechowane emocjonalnie,
  • stopień wyższy i najwyższy przymiotników i przysłówków,
  • partykuły wzmacniające przekaz,
  • nazwy ogólnie uznawanych wartości i antywartości.

ćwiczenia:

Wybierz temat i napisz do niego tezę w zeszycie:

  1. Na spotkaniu Rady Miejskiej z młodzieżą przekonaj zebranych, że warto współpracować dla dobra miasta niezależnie od przynależności partyjnej.
  2. Przekonaj uczniów Twojej szkoły, że podążanie za modą w ubiorze może być szkodliwe.
  3. Przekonaj twórców listy lektur obowiązkowych w szkole średniej, by zawarli na niej powieści fantastyczne.
  4. Przekonaj swoich kolegów z klasy, że umiejętności nabywane w szkole mogą się przydać w życiu.

O czym trzeba pamiętać?

  • zwrot do słuchaczy (powtórzenie go kilkukrotnie, najlepiej, żeby był w każdym akapicie – w ten sposób też nie zapomnisz, co piszesz),
  • tryb rozkazujący, używanie 1 os. l. mn.,
  • argumentowanie z podawaniem przykładów – najlepiej każdy argument zapisz w nowym akapicie i bez słowa „argument”,
  • urozmaicenie tekstu cytatem (że taka oczytana jesteś), przysłowiem (bo to mądrość narodu…),
  • wnioski i podziękowanie / apel w zakończeniu (bo jak na koniec powiesz, co robić, to zwiększasz prawdopodobieństwo, że ktoś posłucha).

Podsumowanie przemówień – sprawy praktyczne:

  1. Zawsze zwracamy się do adresata wielkimi literami do adresata:
    Szanowni Państwo, Drodzy Koledzy i Koleżanki, Najwyższy Sądzie, ew. Szanowni Twórcy listy lektur obowiązkowych;
  2. W treści przemówienia dalej zwracamy się do adresata;
  3. Nie zmieniamy nagle formy: Szanowna Pani Aniu, piszę z pytaniem, kiedy mi sprawdzisz pracę, Szanowni Państwo, przychodzę do Was ze sprawą…
  4. Piszemy akapity – każdy akapit jest oddzielną częścią, nowy akapit = nowa treść.

Od czego zacząć? Everyday Hero:
https://youtu.be/MNdmXNDQWQ8?t=55 – od czego zacząć?

Jak mówić, żeby nas słuchano – Jerzy Bralczyk:
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=529 sztuczność a naturalność (3′)
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=1108 – mechanizmy zjednywania (2,5′)
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=1368 – kontakt
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=1851 – wiarygodność (3′)
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=2107 – oswajanie wad (2′)
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=2459 – tempo mówienia
https://youtu.be/TG4ZAGnlPOY?t=2730 – intonacja

bookmark_borderZemsta A

Co pamiętają rodzice/ dziadkowie?
– spór Cześnika z Rejentem, – zakochaną Klarę, – „Mocium Panie”, – szlachta nie ma nic do roboty,
– „mocium panie”, – jakiś dom i kłótnia o coś, – wizyta w teatrze, wizyta w kinie, – śmieszne imiona postaci, – „jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi, luby”

Akt 1

Akt 2
scena 4: Bolek,

scena 6: Helena, Viktoria, Laura,
Akt 3:
Akt 4:

scena 7: Karolina, Gabi, Wiktoria,
scena 9: Wiktor,

scena 13: Hanie, Kama, Zuza, MŚ, Kalina

bookmark_borderZemsta B

Co pamiętają rodzice/ dziadkowie?
– spór Cześnika z Rejentem, – zakochaną Klarę, – „Mocium Panie”, – szlachta nie ma nic do roboty,
– „mocium panie”, – jakiś dom i kłótnia o coś, – wizyta w teatrze, wizyta w kinie, – śmieszne imiona postaci, – „jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi, luby”

Akt 1:

scena 8: Franek i Szymek,

Akt 2:

Akt 4:
scena 7: Olivia, Marcelina, Marlena
scena 8-9: Miłosz, Bartek, Gabryś, Adam, Kacper

Zofia, Gloria, Amelia, Julia, Laura, Stanisław – brak.

bookmark_border„Zemsta” Aleksandra Fredry – zadanie projektowe

W grupach kilkuosobowych przygotujcie inscenizację wybranej sceny.
Liczba osób w grupie zależy od wybranej sceny, np. Akt1,scena1: dwie osoby, Akt1,scena3: jedna osoba (zawsze w didaskaliach są wymienione osoby, biorące udział w scenie).
Sceny zbiorowe można skrócić, ale tak, by nie straciły sensu (tekst skrótu do akceptacji u mnie).

Termin wykonania: będziemy przedstawiać we wtorek 18.01 i w środę 19.01.

Kryteria (na co będę zwracać uwagę przy ocenie):
– wiarygodne oddanie postaci,
– uzasadniona treściowo intonacja, sposób mówienia,
– zapamiętanie tekstu,
– uatrakcyjnienie sceny (kostiumy, rekwizyty, el. scenografii).

Kto z różnych powodów nie chce przedstawiać na żywo – nagrywa film i przesyła mi najpóźniej do poniedziałku 17.01, do godziny 17:00. Film musi być nagrany W POZIOMIE.

bookmark_border„Zemsta” Aleksandra Fredry – kartkówka

Na otrzymanym fragmencie utworu zaznacz 6 elementów charakterystycznych dla dramatu.
Każdy poprawnie nazwany element – 1 punkt.

Napisz wszystkie informacje z lektury, które możesz powiązać z otrzymanymi (i zaprezentowanymi poniżej) ikonami. Niech to będą konkretne informacje (w tym imiona bohaterów (kto z kim, kto do kogo), sytuacje, miejsce akcji itp.).
Każda dobrze (dokładnie) podpisana ikona – 2 punkty.

odpowiedzi sobie opowiemy

elementy dramatu: akty, sceny, didaskalia (tekst poboczny), podział na role (osoby dramatu), monologi, dialogi (tekst główny)

Punktacja : ocena
12 : 6, 11 : 5+, 10 : 5, 9 : 4+, 8 : 4, 7 : 3+, 6 : 3, 5 : 2+, 4 : 2, 3 : 1+, 2,1 : 1.

bookmark_borderSłowotwórstwo – wyrazy złożone

Warunki: Pamiętam, czym jest temat słowotwórczy, formant i oboczność;
Potrafię powiedzieć, czym jest rodzina wyrazów i rozpoznać wyrazy pokrewne.
(ćwiczenia, s. 36-38, 43-44)

Cel: Klasyfikuję wyrazy złożone (zestawienia, złożenia, zrosty) i poprawnie je odmieniam.
(ćwiczenia, s. 45-47)

Prezentacja autorstwa Joanny Niewiadomskiej-Serafinko:

bookmark_borderPoezje noworoczne

Cele lekcji:
– utrwalenie terminów wers i strofa,
– formułowanie wniosków na temat funkcji zapisu wiersza,
– refleksja nad swoim życiem i wykorzystywanie języka poezji w życiu.

Stanisław Barańczak
31.12.79: Już wkrótce

Już wkrótce wezmę się za siebie, wezmę
się w garść, zrobię porządek w szufladzie,
przemyślę wszystko do końca, zaplombuję zęby,
uzupełnię luki w wykształceniu, zacznę
gimnastykować się co rano, w słowniku
sprawdzę kilka słów, których znaczenie jest dla mnie wciąż niejasne,
więcej spacerów z dziećmi, regularny
tryb życia, odpisywać na listy, pić mleko,
nie rozpraszać się, więcej pracy nad sobą, w ogóle
być sobą, być wreszcie bardziej
sobą

ale właściwie jak to zrobić, skoro
już,
i to od tak dawna, tak bardzo
nim jestem