Adam Mickiewicz w 1839-1840 był kierownikiem katedry literatury łacińskiej w Lozannie. Tam stworzył ostatnie kilka wierszy, jakie znamy (wydane po śmierci)
[Polały się łzy me czyste, rzęsiste]
„Polały się łzy me czyste, rzęsiste / Na me dzieciństwo sielskie, anielskie, / Na moją młodość górną i durną, / Na mój wiek męski, wiek klęski; / Polały się łzy me czyste, rzęsiste…”
analiza i interpretacja